Gry detektywistyczne mają grono wiernych fanów, do których sam się zaliczam. Nie jest to jednak gatunek dla każdego, bo czasem bardziej przypominają czytanie książki, niż planszówkę. Przy czym nie mówię, że to źle!
Jest taki gatunek gier, który ma u mnie w kolekcji specjalne miejsce. Jeszcze przed Osadnikami z Catanu jako dzieciak zagrywałem się w TCG (Trading Card Games) – najpierw Pokemony, a potem Magic: The Gathering. Moja miłość do kolekcjonerskich karcianek nieco ewoluowała przez te przeszło 20 lat, ale sentyment pozostał.
Kiedy mówimy o grach kafelkowych, pierwszym tytułem, jaki przychodzi do głowy niemal każdemu, jest Carcassonne. 24 lata po jego premierze doczekaliśmy się setek innych wariacji na temat układania kafelków, ale wciąż na rynku pojawia się coś zaskakującego. W poprzednich latach były to Wyspa Skye, Kingdomino, Kaskadia, a w 2023 roku doczekaliśmy się Dorfromantik. Gry do cna przesiąkniętej duchem Carcassonne, a jednocześnie kompletnie innej.
Chociaż mamy dopiero początek stycznia, jestem w stanie stwierdzić, że to jedna z najciekawszych polskich premier 2024 roku. Nakładem Lucrum Games już za kilka tygodni ukaże się W oparach miłości, znane oryginalnie jako Fog of Love. Dwuosobowa gra o związku, czyli planszówkowy odpowiednik komedii romantycznej. Tak się przy tym składa, że posiadam ją od kilku lat, zatem postanowiłem podzielić się z Wami garścią swoich przemyśleń.
Wychowałem się na klasycznych karciankach – tysiącu, kierkach, brydżu. Przy wszystkich zaletach, ich wspólnym problemem był sztywny limit graczy – poza tysiącem, ale akurat tysiąc był ciekawy tylko w wariancie trzyosobowym. Zawsze brakowało mi natomiast sensownej gry o zbieraniu lew, która działałaby dobrze na dwie osoby. I kiedy już myślałem, że to raczej niewykonalne, poznałem Jekylla i Hyde’a. Trick-taking przeznaczony wyłącznie dla dwóch graczy, co więcej, trick-taking asymetryczny. Ale czy dobry?
W planszówkach widziałem już wiele. Walczyłem z pandemią, uciekałem przed smokiem z lochu, zarządzałem zoo czy produkowałem wino – ale do tej pory nie miałem okazji urządzać domu. I wiecie co? To ostatnie zadanie bywa trudniejsze niż cokolwiek innego…
Gdyby jeszcze trzy-cztery miesiące temu ktoś mi powiedział, że Ark Nova wyrasta na najgorętszą premierę ostatniego roku, byłbym mocno zaskoczony. Tymczasem pod koniec maja 2022 roku dobija się do top 10 BGG i nie wygląda, jakby miała hamować.
Czy ten hype jest faktycznie zasłużony?
Wydawnictwo Portal Games ogłaszając swoje tegoroczne premiery na początku 2021 roku według wielu osób rozbiło bank. Pośród licznych uznanych i oczekiwanych tytułów moją uwagę przyciągnęli szczególnie jedną zapowiedzią. Clash of Cultures – gra, na którą od dawna polowałem – miała się oto pojawić w nowym, polskim wydaniu. Musiałem jednak poczekać aż do listopada, żeby sprawdzić, czy moje oczekiwania nie były zbyt wygórowane…
Moda na pięknie wydane, kolorowe gry abstrakcyjne trwa w najlepsze. Niedawno zapowiedziany został już czwarty Azul, w ostatnich miesiącach na stoły wkroczyły Coatl i Kamienna Mandala, a tymczasem dzięki wydawnictwu Muduko możemy cieszyć się kolejnym przedstawicielem tego gatunku. Holi: Festiwal Kolorów wyróżnia jednak trójwymiarowa – i wykorzystująca ów trójwymiar – plansza. Czy jednak to wystarczy, żeby przekonać do siebie coraz wybredniejszych graczy?
Wraz z premierą pierwszego Azula zaczął się prawdziwy boom na pięknie wydawane gry abstrakcyjne. Układanie wzorzystych kafelków bardzo podpasowało całym rzeszom graczy, a w ślad za sukcesem Azula pojawiły się jego kolejne wersje, jak również takie gry jak Sagrada, Reef, Calico czy Zamek Smoków. W ten sam gatunek wpisuje się najnowsza gra Filipa Głowacza – Kamienna Mandala. Czytaj dalej